چگونه می‌توانم از فرمان‌های کسی پیروی کنم که نه با منطق‌ام جور در می‌آید و نه می‌توانم وجود‌اش را حتی برای خودم ثابت کنم؟!
نه نمی‌توانم چیزی را که نه می‌توانم ببینم نه می‌توانم لمس‌اش کنم را باور کنم...!
|
در کوچه |
| |
|
|
پُشت ِ قوتی‌ی ِ سیگار |
|
|
|
شاعری | |
اِستاد و بالبداهه نوشت این حماسه را:
|
«ــ انسان، خداست. |
حرف ِ من این است.
گر کفر یا حقیقت ِ محض است این سخن،
انسان خداست.
آری. این است حرف ِ من!»
« ا.بامداد - لحظه‌ها و همیشه - حماسه! »