و فکر میکنم
اگر نا امیدی نباشد دیگر زندگی معنا ندارد، لاقل شاید برای من...!
اگر نا امیدی نباشد
دیگر نه خسته می‌شوم
نه تنها می‌شوم
نه دلتنگ می‌شوم
نه حتی دلم می‌خواهد هنگامی که عکس‌های گذشته‌ها را نگاه میکنم بغز کنم
دیگر نه احساس خوبی خواهم داشت
نه احساس بدی
و دیگر حتی امید هم نخواهد درخشید
در آنسوی پرچین مزرعه‌ی خشک و بی‌محصول
راست میگی...کاملا با حرفت موافقم..چون دارم حس میکنم...
حرفات جای فکر دارن!!..
بابک!..اومدم خدافظی!تا روز بعد از کنکور نیستم...
...خدافظ...